FITURen webguneak berak azaltzen duenez, azoka hau «turismo-profesionalentzako topagune globala da, eta Iberoamerikako merkatu hartzaile eta igorleentzat azoka liderra. Aurreko edizioan, FITURek partaidetza-errekorra hautsi zuen: 165 herrialde/eskualdetako 10.487 enpresa, 142.642 profesional eta 110.848 bisitari publiko orokorrarekin».
Hau da, edozein herrialdek bere irudirik onena eta erakargarriena proiekta dezakeen ekitaldirik handiena da.
Urtero bezala, Euskal Autonomia Erkidegoa (EAE) eta Nafarroako Foru Erkidegoa (NBK) ekitaldi honetan izan dira.
EAEren kasuan, ETBn azaltzen den bezala, «stand zabala du, material birziklatuekin eta euskal baliabide turistikoen hiru dimentsioko irudiekin egina. Sonia Pérez, Turismo, Merkataritza eta Kontsumo sailburuak azaldu duenez, “gune jasangarria eta arduratsua izango da, eta Basquexperienceren irudi eta espiritu berria izango du, haren forma kurbatuen eta gure baliabideen hiru dimentsioko erreprodukzioen esparruan, eskultura gisa“». Bide batez, Erakunde eta Autonomia Erkidegoen kategorian, stand onenaren saria jaso du.
Hori guztia kontatuko dizuegu, tuit bat ikusi berri dugulako, non urtarrilaren 22an standa inauguratzeko une bat erakusten den.
Adriana Bilbao flamenko-dantzari bilbotarraren Burdina’m ikuskizunaren segundo batzuk dira, eta «Euskadi plural hori, non flamenkoa, euskal tradizioa eta industria, meatzea eta meatzaria atzean dituztela, hari eroaleak direla» aipatzen du.
Inauguración oficial del stand de #Euskadi #Fitur20 #FITUR2020 un año más. A trabajar! pic.twitter.com/zAHtZyE7yA
— Natalia Zapatero (@turiskopio) January 22, 2020
Eta aho zabalik geratu gara. Ikusi duguna, azken urteotan ikusi dugun euskal kulturaren proiekzioaren «basquexit»aren, abandonuaren, ihesaren, distortsioaren erakusgarririk handiena iruditu zaigu.
Eta ez gaitzazue gaizki ulertu. Harrotasunez jaso ditugu kultura-nahastearen zenbait adibide. Adibidez, ijitoen eta euskaldunen artekoa (hemen edo hemen bezala). Horretarako, gizarte irekia eta plurala garelaren uste osoa dugu, harrera-konpromiso eta -borondate argia dugu, eta gai gara euskal gizartearekin bat egitera etorri garen kulturetako elementuak barneratzeko eta egiteko.
Izan ere, FITUR turismo-azoka bat da, eta parte-hartzaile bakoitzak ondoen eta argien ordezkatzen dituen elementuak aurkeztu nahi ditu. Eskaintza bereziak, erakargarriak eta, ahal dela, bakarrak dituzten turismoa erakartzea da helburua. Are gehiago gure kasuan, non esperientzia-turismoa baita gure indargune handienetako bat.
Ez gara gai ikuskizun horrek standaren inaugurazioan duen helburua ikusteko. Baina argi dago, Sonia Pérezek zuzentzen duen sailak ez duela proiektatzen adierazi nahi duen Basquexperiencea.
Andaluziako oinarrizko kultura-elementuak stand horren aurkezpenaren oinarri gisa erabiltzea, eta «pluraltasunaren» erakusgarri gisa planteatzea, aurkezpen horretako koktelean kevitxe-errazioak, Extremadurako ogi-mamiak eta arkume-errazioak cuscus-arekin zerbitzatzearen antzekoa da. Hori guztia «txiletar txakolinarekin» batera.
Gaur egun gure herrialdera hurbiltzen diren turistek ezagutu dezaketen euskal kultura ez da iritsi garen euskal kulturaren eta kulturen pastichea. Oso bestelakoa da, beste kultura horietako elementuak euskal kulturan txertatzearen ondorioa.
Sonia Pérezen ikuskizunak eskaintzen dituen euskal eta andaluziar elementuen konbinazioak ideia hori betetzen duenik ez dugu ukatzen. Baina, euskal kulturak bisitariari eskain diezaiokeenaren bisita-txartel gisa, portada gisa, balio dezakeela ukatu egiten dugu.
Inork imajinatzen du Cadizeko standa aurresku batekin inauguratuko zela, palmondoekin, mendeetan zehar Andaluziako hiri horretan aztarna sakona utzi duen euskal komunitate bat egon zelako?
Ba horixe bera.
Last Updated on Abe 21, 2020 by About Basque Country
