Deia egunkarian argitaratu berri den artikulu bat jasotzen dugu gaur. Gure funtzionamendu-araua Euskaditik eta Frantziako Errepublikatik edo Espainiako Erresumatik kanpo argitaratutako egunkariez hitz egitea denean, komunikabide horri erreferentzia egiteko arrazoia, edukiak duen aparteko interesa da.

Oscar Álvarez-Gila historialariak sinatu du izenburua “kopiatu” diogun eta jaso dugun artikulua. Historiako doktore eta UPV/EHUko Amerikako Historiako irakasle honi behin baino gehiagotan aipatu izan diogu gure webgunean, Peruko euskal Pasionisten presentzia aztertzen egin duen lan handia dela eta. UPV/EHUko, Euskal Herriko, Europako eta Amerikako ikerketa-talde finkatuan parte hartzen du: Atlantikoko Loturak eta Harremanak.

Álvarez-Gilak euskal diasporak, eta bereziki Argentinak, XX. mendearen lehen urteetan euskal sinbolo nazionalak finkatzeko prozesuan izan zuen zeregin nagusia kontatzen digu.

Armen indarraren ondorioz foruak indargabetu zituen euskal askatasunak galtzeak kolpe gogorra ekarri zien ez penintsulako euskaldunei bakarrik, baizik eta Diasporako euskaldunei ere, egoera berri hoentan rol gerra-egilea hartu zutenak. Ez da kasualitatea, ezta salbuespena ere, Buenos Aireseko Laurak Bat erreferentziazko euskal etxea, foruen indargabetze horren eraginez euskal immigrante talde batek 1877an sortu izana.

1907an jada, Sabino Aranak Euskadiko Eraikuntza Nazionalaren prozesuan lehen urratsak eman zituenetik urte gutxira, euskal etxe horretako ordezkariak izan ziren honi Sukarrietako hilobiaren aurrean egindako omenaldian, ikurrina egin zuen lehen aldia ospatzen zen egunean.

Prozesu bat izan da Arana anaiek euskal lurraldeak ordezkatzen zituzten banderak eta horien konfederazioa diseinatu zituztenetik, Ikurrina euskaldunen bandera bihurtu zen arte, gaur egun ezagutzen dugun moduan. Eta bide horretan diasporako euskaldunek zeregin nagusia izan dute.

Alvarez-Gilak horretaz hitz egiten du artikulu honetan. Euskal erakunde batek, Buenos Aireseko Laurak Bat-ek, 1921eko apirilean, Ikurrinak euskaldun guztiak ordezkatzen zituela erabakia hartu zuen eta horrek izandako garrantzia azaltzen digu.

Euskal diasporak Aberriaren historian izandako protagonismoaren eta funtsezko rolaren beste adibide bat.

Oscar Álvarez-Gilak gai honi buruz Sabino Arana Fundazioarentzat prestatutako bideoa ere partekatzen dugu.

 

Deia – 2020/6/13 – Euskadi

Buenos Aires, 1921: ikurrina euskal bandera bihurtu zenean

Ikurriña y bandera de Argentina portada del boletín de abril de 1921 del Laurak Bat de Buenos Aires
Ikurriña eta Argentinako bandera, Buenos Aireseko Laurak Bateko 1921eko apirileko aldizkariko azalean

Gaur egun Ikurrina da euskal sinbolorik unibertsalena. Oraindik ere aurreiritzi zaharrak agertzen diren uneak egon arren —adibidez, 2016. urtean Eurovisión lehiaketan—, ikurrinak oso adostasun handia lortu du gure gizartean, eta herritar gehienek euskal identitatearen ikusizko irudikapen gisa onartzen dute. Bandera bikruzifoa eta haren hiru koloreak —gorria, berdea eta zuria— gure unibertso mentalean euskalduntasunaren sinonimotzat integratuta daude. Baina, munduan izan diren proposamen sinboliko guztiekin gertatzen den bezala, eta, bereziki, identitate nazionalak irudikatu nahi dituztenekin, erabat onartu arteko ibilbidea eboluzio luze eta, batzuetan, zailago batetik igaro da.

 

(Jarraitu) (Itzulpen automatikoa)

Last Updated on Abe 21, 2020 by About Basque Country


Lagun iezaguzu aboutbasquecountry.eus mantentzen!
Help us keep aboutbasquecountry.eus running!
Ayúdanos a mantener aboutbasquecountry.eus

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

Gune honek Akismet erabiltzen du zaborra murrizteko. Ikusi nola prozesatzen diren zure erantzunen datuak.