Askotan hitz egin dugu euskaldunok munduan egin duten keinu handienetakotzat jotzen dugunaz. Peruko Amazonian 100 urte baino gehiago daramatzate euskal pasionistek, eta lan bikaina egin dute ahulenak eta beren herrialdeko botere ekonomiko eta politikoek abandonatu eta ustiatutako pertsonak defendatzeko.
Lan horren ondorioz, eliza katolikoko bi administrazio-erakunde sortu ziren, Deustuko San Felicisimo elizan “oinarria” duten euskal erlijioso horien esku egon direnak. Moyobambako Prelaturaz ari gara, 1953an sortua, eta lau gotzainetatik hiru euskal pasionistak izan dira. Bere lehen gotzainaren, Martín Fulgencio Elorza Legaristi monsinorearen, artikulu zabal bat dugu, PDF formatuan dauden bi liburu dituena eta funtsezkoak direnak lan bikain hori ezagutzeko.
Bestea, bere mendeurrena ospatzen duena, 1912ko otsailaren 27an Benedicto XV.ak sortu zuen. Ordutik gaur arte euskal pasionisten esku egon da eta bertako gotzain guztiak San Felicisimoren alde agertu dira.
Ez dugu errepikatuko artikulu asko eta zabaletan jaso izan duguna. Besterik gabe, euskal misiolariek munduan egiten duten lana, gure Diasporaren zati garrantzitsu horretakoa, gogoratu eta aintzatetsi egin behar dela gogoraraziko dugu.
Baina data hau gogoratu nahi dugu; Iurimaguako biztanle guztientzat urte santu honetako inaugurazio-ekitaldiak partekatzea; Bikariatoren historia kontatuz, Jesús María Aristín apezpikuak idatzitako liburua eta mendeurrena dela eta egindako gutun pastorala partekatzea.
Bikariato honen mendeurrenaren oroigarri hau ezin dugu itxi behin baino gehiagotan errepikatu dugun ideia bat berreskuratu gabe:
«Euskal diaspora eta munduan duen eginkizuna gure nazioaren historiaren funtsezko zati bat da, ornozkoa, eta horren barruan, gutxien ezagutzen den zatietako bat, garrantzi handia izan arren, euskal erlijioso eta erlijiosoek baldintzarik txarrenetan egin zutena da.
Gure blogean asko hitz egin dugu baleazaleei, artzainei, erbesteratuei, gudariei eta abarrei buruz. Begirunez eta harrotasunez hitz egin dugu herri txiki honek, gureak, Historian protagonistaren papera izatea eragin zuten pertsona berezi, ezagun edo anonimo askori buruz. Gure Aberriaren «onena»ren zati horretan, misiolari asko eta asko daude, ezer ez zutenei laguntzeko beren bizitza eman eta baita galdu zutenak. Askotan hitz egin dugu euskal misiolariei buruz, baina beti iruditzen zaigu inoiz ez dela nahikoa. Sentipen hori biziagoa da Pasionistengan pentsatzen dugunean.
Guretzat zaila da Aita Pasionistez hitz egitea sentimendu-nahasketa batek inbaditu gabe: gure herrialdetik, gure euskal komunitatetik, ehun urte baino gehiagoz, egoera txarrenetan hainbeste eta hain ona egiteko gai diren pertsona berezi batzuen energia eskaintzeko gai izan garelako harrotasuna; Lan ziklopeoa, homerikoa, amaierarik gabeko errekonozimendua merezi duena nola gertatzen den ikusteko pena desagertuta geratzen da “baratijen” distirak gehiegitan itsutzen duen eta aberastasunaren ezjakin bizi den gizarte batean, aberastasun izugarria, bihotzean gordetzen duena, eta pertsona on askoren obrak; haietako askok frankismoagatik jarraituak zirenak laguntzeko izandako konpromezua ezagutzean gaztetatik izandako miresmena; eta lotsa, Amazonian egindako lan bikain hori orain dela gutxira arte ezagutu izan ez dugulako, behintzat bere osotasunean.»
Egin esperimentu bat… errepasatu euskal komunikabideak eta bilatu datozen egunetan euskaldunen lan bikain honen erreferentziaren bat. Ez dut uste asko aurkituko duzutenik. Begiratzeko moduko zerbait da…
Iurimaguasko Bikarierriaren historiari buruzko liburua, Jesus Maria Aristin monsinoreak idatzia
Pastoral Gutuna, mendeurrena dela eta
MENDEURRENAREN URTEAREN inaugurazioa, “Ate Santuaren irekiera” Iurimaguaseko Katedralean
Iurimaguaseko katedralaren MENDEURRENAREN inaugurazio ekitaldia
Paco Igartua kazetari perutarrak sortutako Oiga aldizkariaren laguntza eta kolaborazioarekin
Last Updated on Mar 17, 2021 by About Basque Country
